مزایای تندخوانی
هر متد و سیستمی مزیت ها و عیب هایی دارد که تندخوانی نیز از این قاعده جدا نیست.
اگر بخواهیم به مهم ترین مزیت تندخوانی اشاره کنیم میتوانیم به درک مناسب، همزمان با سرعت مطالعه مناسب اشاره کنیم.
البته این مزایا و معایب به این معنا نیست که در سیستم های دیگر این حالت و مزیت وجود ندارد.
پس درک را میتوان مهم ترین مزیت تندخوانی بیان کرد.
مزیت دیگر تندخوانی سرعت بالایی است که نسبت به مطالعه معمولی دارد؛ زیرا در تندخوانی شما با تقویت چشم خود خواهید توانست با سرعت بالایی از متون عبور کنید.
مزیت بعدی مطالعه جملات به جای کلمات است.
برای درک این مزیت تندخوانی نیاز است که مثالی زده شود تا آنرا بهتر درک کنید.
زمانی که شما یک جمله را میخوانید، مثلا علی تنها قدم میزد” کلمه به کلمه از متن عبور میکنید ولی در تندخوانی به حدی پیوسته مطالعه میکنید که مثلا جمله بالا به شکل علیتنهاقدممیزد” در ذهن شما عبور میکند.
این شکل از پیوستگی را میتوان سطح سوم در پیوستگی متون دانست و شما در مطالعه عادی در سطح دومِ پیوستگی هستید.
سطح اول زمانی است که کلاس اول بودید و علی تنها قدم میزد” را ع ل ی ت ن ه ا …” مطالعه میکردید.
به عقیده شخصی خودم، سطح چهارمی از پیوستگی متون وجود دارد که در عکس خوانی یافت میشود.
البته تندخوانی مزایای دیگری نیز دارد که به مهم ترین آنها اشاره کردیم.
معایب تندخوانی
همانگونه که قبل تر اشاره کردیم هر روش و سیستمی هم مزیت دارد و هم عیب.
البته که تندخوانی نیز معایب خودش را دارد.
مهم ترین و بزرگ ترین عیب تندخوانی تمرینات آن است.
تمریناتی که در تندخوانی وجود دارد بسیار وقت گیر و بعضا دشوار است.
مقایسه ها را برای بخش های بعدی درنظر میگیریم.
انجام دادن تمرینات تندخوانی یک کار روتین و روزانه است که شما باید در طول روز یا هفته زمان زیادی را برای این تمرینات صرف کنید.
اگرچه ارزش مطالعه بیشتر از اینهاست ولی با این حال، تمرینات سخت تندخوانی موردی نیست که بتوان از آن گذشت کرد.
از تمرینات سخت که بگذریم به شکل بخاطرسپاری در تندخوانی میرسیم.
این عیب، از آن دست عیب هایی است که به قول معروف کاریش نمیشه کرد.
ذهن خودآگاه ما توانایی و گنجایشی محدود دارد که تمامی اطلاعاتی که مطالعه میشود را پس از مدت زمانی از یاد میبرد و این اطلاعات باید دوباره مرور شود تا بتوان آنها را در ذهن ناخودآگاه تثبیت کرد.
زمانی که اطلاعات به ذهن ناخودآگاه برود میشود گفت که کار تمام است.
ذهن ناخودآگاه از آنجایی که گنجایشی فراتر از نامحدود دارد، توانایی بخاطرسپاری هر اطلاعاتی را داراست.
شاید بگویید این که عیب ذهن است نه عیب تندخوانی.
در پاسخ باید گفت که در فتوریدینگ اینگونه نیست و شما میتوانید اطلاعات را با استفاده از روش هایی به راحتی و کاملا به ذهن ناخودآگاه بروید.
از آنجا که هنوز نوبت به مقایسه نرسیده است پس توضیحات بیشتر در خصوص این مورد را برای بخش مقایسه خواهم گذاشت.
عیب دیگر که البته نمی توان آنرا عیب گذاشت بلکه یک خصوصیت است، حفظ کردن است.
در تندخوانی شما متون را یاد میگیرید نه اینکه حفظ کنید.
در خصوص این مورد نیز در ادامه توضیح خواهم داد.
البته تندخوانی همانطور که مزایای دیگری نیز داشت، معایب دیگری نیز دارد که سعی کردیم به مهم ترین آنها بپردازیم.
پس در این قسمت نیز با مزایا و معایب فتوریدینگ به خوبی آشنا شدید.
آموزش تندخوانی
خوشبختانه در کشور ما تندخوانی سابقه زیادی دارد و سالهاست که تندخوانی در کشور ما تدریس میشود که البته این را میتوان یک مزیت دیگر تندخوانی البته در کشور ما دانست.
برای یادگیری تندخوانی دست شما باز است.
شما به آسانی با یک جستجوی ساده در اینترنت خواهید توانست دوره های حضوری و غیرحضوری تندخوانی را پیدا کنید.
پیشنهاد ما به شما استفاده از دوره های آموزش تندخوانی فانتوم است که میتوانید از این لینک به صفحه این محصول بروید.
چندین سال پیش جناب استاد سیدا در شبکه آموزش حق پخش برنامه ای را گرفتند که در آن آموزش تندخوانی داده میشد.
شما میتوانید با جستجویی ساده در اینترنت به آن آموزش ها دسترسی پیدا کنید.
تندخوانی مجموعه راهکارهای عملی و فنونی است که سرعت مطالعه را به شکلی چشمگیر افزایش می‌دهد و امکان یادگیری صفحات پرشماری را در زمانی کوتاه فراهم می‌سازد.[۱]
تصور عموم بر این است که هرچه آهسته‌تر و کندتر مطالعه شود، اندوختهٔ ذهنی افزایش خواهد یافت، حال آنکه بر پایهٔ دیدگاه پژوهشگران خلاف این امر صادق است. به باور آنان در حالی که میزان اندوختهٔ ذهنی مطالعه‌کنندهٔ معمولی تنها ۳۵٪ است، این حالت برای تند خوان حداقل ۵۳٪ خواهد بود.
همچنین تونی بوزان پژوهشگر مغز به این نکته اشاره کرده‌است که اینکه سرعت در مطالعه افزایش یابد، به هیچ وجه به این معنا نیست که بر خلاف آن درک از مطالعه نیز کاهش یابد، اتفاقاً درک و تمرکز در مطالعه نیز با سرعت در مطالعه افزایش پیدا میکند.[۲]
تاریخ تندخوانی در جهان
تاریخ‌نگاران به‌طور اختصاصی از فردی به نام اِوِلین وود، معلم مدرسه و پژوهشگر یاد می‌کنند که در دهه ۱۹۵۰ میلادی این سؤال برایش ایجاد شد که چرا بعضی از افراد به‌طورمعمول با سرعت بالاتری نسبت به سایر افراد مطالعه می‌کنند. به‌این ترتیب بود که وود خودش را وادار کرد تا با سرعت بیشتری مطالعه کند. سال ۱۹۵۸ زمانی که وود از تلاش‌هایش برای بالا بردن سرعت خسته شده بود به‌طور اتفاقی فهمید که خواندن یک متن با کمک حرکت دست زیر خطوط، به چشم کمک میکند تا تمرکز و سرعت بیشتری داشته باشد و روان‌تر روی خطوط حرکت کند.
پس‌ازآن بود که او از دست، به‌عنوان عاملی برای بالا بردن سرعت خواندن استفاده کرد. اِوِلین وود نخستین بار مطالعاتش را در دانشگاه اوتا به دیگران آموزش داد و یک سال بعد مجموعه آموزش‌های عمومی خود را در واشنگتن راه‌اندازی کرد. او این مهارت و تکنیک را به سال ۱۹۶۰ به نام خودش ثبت کرد و این شیوه را تندخوانی نام گذاشت. اکنون این روش در بسیاری از کشورها و مدارس جهان به‌عنوان یک واحد درسی تدریس میشود
https://mrphotoreading.ir/speed-reading-or-photoreading/
انواع خدمات تور گردشگری در توران گشت
تندخوانی ,مطالعه ,سرعت ,مزیت ,نیز ,عیب ,است که ,که در ,مهم ترین ,دارد که ,با سرعت
درباره این سایت